Mag je iemand zomaar dik noemen?

Voor ons is het woord ‘dik’ een neutrale term. Er hangen geen vooroordelen aan vast en het is een gewone beschrijving van bepaalde lichaamsvormen. We gebruiken het woord overal in onze teksten en gesprekken, omdat we het ook in de rest van de maatschappij willen normaliseren. En toch noemen we niet zomaar iedereen dik.

Is het echt nodig?

De vraag of je iemand dik mag noemen, leidt al meteen tot een volgende vraag: is het echt nodig om het lichaam van iemand anders te benoemen? Er zijn maar heel weinig situaties waarin het gepast is om het te hebben over het lichaam van een andere persoon, dus vraag je in de eerste plaats af waarom je iemand als dik wilt omschrijven.

Stel dat je op een evenement bent en er komt iemand naar je toe die vraagt: “Hey, ik ben op zoek naar de organisator, weet jij waar ik die kan vinden?” Toevallig staat die iets verder te praten met andere mensen, dus in dat geval zou je kunnen zeggen: “Ja, dat is die dikke persoon daar met de blauwe bril en rode jas.”

Ook in dat geval is het de vraag of je het dik-zijn echt moet benoemen. Zou je dat ook doen als die persoon dun was? Of kan je dan met andere kenmerken aanduiden om wie het gaat? En zijn die kenmerken ook voldoende om een dikke persoon aan te duiden?

Het is niet zozeer dat je het dik-zijn van een persoon niet mag erkennen of benoemen, maar eerder dat je dikke en dunne mensen verschillend behandelt of benoemt. En dat is net wat we willen vermijden.

Persoonlijke voorkeur

Voordat je iemand dik noemt, moet je ook weten of die persoon zich daar goed bij voelt. Want ook al bedoel jij het op een neutrale manier, het woord ‘dik’ heeft nog altijd heel wat negatieve connotaties in onze maatschappij. Daarom vindt niet iedereen het woord even fijn.

Gebruik het woord ‘dik’ dus alleen maar voor individuen die zichzelf als dik omschrijven of expliciet aangegeven hebben dat ze het woord helemaal prima vinden. Anders kan je mensen echt kwetsen en dat zou nooit de bedoeling mogen zijn.

Wij pleiten ervoor om het woord ‘dik’ terug te claimen zodat het geen macht meer heeft over ons. Maar op dit moment is onze maatschappij nog altijd een dieetcultuur en zitten er heel wat vooroordelen vast aan het woord. We zijn nog niet zover dat het door de meerderheid als neutraal ervaren wordt, dus als je het hebt over individuele personen, moet je altijd voorzichtig zijn met je woordkeuze.

Gewenning

Wanneer wij aanraden om de term ‘dik’ te gebruiken, gaat het dan ook vooral over dikke mensen in het algemeen, over ons als groep. Bijvoorbeeld in een krantenartikel of een nieuwsitem.

Hoe vaker het woord ‘dik’ op een neutrale manier gebruikt wordt, hoe gewoner het wordt en hoe minder we het gaan zien als iets slecht. Dat alleen gaat er niet voor zorgen dat er geen vooroordelen meer bestaan over dikke mensen, maar het helpt wel.

Natuurlijk begrijpen we dat het voor sommigen vreemd voelt om het woord ‘dik’ te gebruiken. In dat geval zijn er andere opties. Je kan bijvoorbeeld andere neutrale termen gebruiken, zoals ‘zware personen’ of ‘personen met een hoog gewicht’ (maar nooit ‘overgewicht’ en ‘obesitas’!). En in geschreven teksten kan je altijd een kadertekst toevoegen die uitlegt waarom het woord ‘dik’ gebruikt wordt.

De woorden die we gebruiken, hebben wel degelijk een invloed op hoe we sommige dingen zien. En als je eraan wilt bijdragen dat het stigma rond dikke mensen verdwijnt, dan kan je dus beginnen met het woord ‘dik’ op een neutrale manier te gebruiken.