BMI

BMI staat voor Body Mass Index. Het is een formule die de verhouding tussen je lengte en gewicht berekent en daarmee bepaalt of je een ‘gezond gewicht’ hebt. Deze standaard wordt wereldwijd gebruikt, hoewel het een heel problematische tool is.

1. Twijfelachtige geschiedenis

BMI wordt gebruikt als indicator of iemand gezond is of niet. Het wetenschappelijk onderzoek waarop dat gebaseerd is, bestaat voornamelijk uit gegevens die verzameld zijn over witte mannen. Daarnaast is ook de rest van de geschiedenis van de BMI nogal twijfelachtig: er is vooral veel geld mee gemoeid en ook de dieetindustrie was erbij betrokken.

2. Onnauwkeurig meetinstrument

De BMI meet een verhouding tussen lengte en gewicht en de uitkomst is het label ‘gezond’ of ‘ongezond’. Daarmee wordt dus impliciet gezegd dat gewicht het belangrijkste is om je gezondheid te bepalen. Nergens in dit systeem wordt erkend dat ook andere factoren een invloed kunnen hebben, zoals jojoën, stigma, sociale determinanten, leeftijd, medicatie, slaap, etc.

3. Foutieve oplossingen

Als gewicht de belangrijkste factor is in je gezondheid, dan is afvallen de oplossing voor al je gezondheidsproblemen – volgens de BMI in ieder geval. De aanname is dat afvallen altijd goed is voor je, maar uit onderzoek blijkt dat diëten meer schade kan doen dan dat het goed is voor je. Bovendien weten we ook dat diëten niet werkt op lange termijn voor de grote meerderheid van mensen die eraan begint en dat het gevolg daarvan – jojoën – ook schadelijk is voor je gezondheid. Het uitgangspunt van de BMI dat gewicht verliezen leidt tot een betere gezondheid, is dus niet correct.

4. Basis voor discriminatie

Op basis van BMI worden dikke mensen gediscrimineerd op verschillende vlakken in onze maatschappij. Zij worden bijvoorbeeld niet doorverwezen voor een operatie tot ze afgevallen zijn. Ze worden minder snel aangenomen en verdienen minder dan hun dunnere collega’s. Ze betalen meer voor hun schuldsaldoverzekering als ze een huis kopen. Hun kinderen kunnen uit huis geplaatst worden enkel en alleen omdat die dik zijn en niet afvallen. En nog zoveel meer.

BMI is dus een onnauwkeurige en misleidende tool en daarom alleen al zou het goed zijn om het af te schaffen. Maar het probleem met de BMI is vooral dat het dikke mensen als een medisch probleem categoriseert en lichamen indeelt als goed (‘gezond’) en slecht (‘ongezond’).

Zo’n tool, of het nu de BMI is of de buikomtrek meten, is heel erg stigmatiserend en draagt op geen enkele manier bij aan gezondheid of welzijn. Het zou volgens ons dan ook nergens gebruikt mogen worden.

Zie ook: jojoën, obesitas, overgewicht, de o-woorden, stigma